ciekawy

ciekawy I {{/stl_13}}{{stl_7}}|| {{/stl_7}}ciekaw {{/stl_13}}{{stl_8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, ciekawywi, ciekawywszy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wzbudzający zainteresowanie, chęć poznania, zajmujący, interesujący, skupiający czyjąś uwagę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciekawe czasopismo, zdarzenie. Ciekawa wypowiedź, audycja. Ciekawy film, mężczyzna. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'interesujący się, okazujący zainteresowanie kimś lub czymś; chcący poznać kogoś lub coś, dociekliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dziecko ciekawe świata. Jestem ciekaw, co u ciebie słychać. Był ciekaw mojej przeszłości. Ciekawam, kto przyszedł. Coś taki ciekawy, to nie twoja sprawa! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}ciekawy II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, zwykle w lm {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba interesująca się tym, co się właśnie dzieje; żądna wiadomości, wrażeń; ciekawski, gap': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na miejscu wypadku zebrał się tłum ciekawych. {{/stl_10}}